یک پرورش دهنده بلدرچین

سلام دوستان

در این مطلب می خواهم شما را با بیماری های رایج در بلدرچین ها آشنا کنم.

همانطور که می دانید بلدرچین ها پرنده هایی مقاوم در برابر انواع بیماری ها هستند اما اگر پرورش دهنده ای در مورد بهداشت و تغذیه پرنده بی دقتی کند و آنها را در جایی کثیف پرورش دهد و اب و غذای آلوده و مانده آنها را تغذیه کند، قطعا دچار بیماری خواهد شد، در ادامه مهمترین و رایج ترین بیماری های بلدرچین را آماده کرده ایم :

 

بیماری آنفولانزا

علایم :

در حالت اولیه و خفیف علائمی مانند بی حالی، درگیری تنفسی و اسهال مشاهده می شود و در شکل حاد بیماری شامل التهاب کیسه های هوایی ، سینوس ها و همچنین سینوس ها پر از مواد پنیری است. جوجه بلدرچین ها یا حتی گاهی بالغین ممکن است ناگهانی خفه شوند به این دلیل که مجاری تنفسی از مواد پنیری پر شده اند. از جمله سایر علائم نیز می توان به درگیری های شدید تنفسی ، آبریزش بیش از حد چشم ها و کبودی سر و صورت و پاها به ویژه ساق آنها، افت شدید تولید تخم هم در گله های مادر و هم تخم گذار اشاره کرد.

پیشگیری و درمان :

مهم ترین عامل در پیشگیری از بیماری ها رعایت بهداشت است. یعنی باید از تماس مستقیم یا غیر مستقیم بلدرچین با هر گونه اشیا و جاندار آلوده بپرهیزیم. برای درمان در سطوح اولیه استفاده از واکسیناسیون است.

 

بیماری آبله

علایم:

دوره کمون بیماری معمولا 15 روز و دوره ابتلای آن 40 روز است و محیط را تا چندین ماه آلوده می کند. تاول هایی بر روی تاج بلدرچین ها، پلک آنها یا هر نقطه بدون پر دیگر بلدرچین ها پدیدار میشود که این تاول ها به سرعت بزرگ شده و متجمع و یکی می شوند و سپس به رنگ قهوه ای در می آیند که در پایان کار بسته می شوند، خشک می شود و می ریزد. ورم پرده نازک روی چشم ، ایجاد مواد پنیری در پلک چشم، سخت شدن خوردن و آشامیدن برای پرنده به دلیل وجود زخم در دهانش از دیگر علایم می باشد.

پیشگیری و درمان: 

اولین و کم هزینه ترین روش رعایت موارد بهداشتی، ضد عفونی کردن منظم محیط، سیستم تهویه هوای مناسب می باشد، حشرات بیشترین ناقل بیماری می باشد، از ورود حشرات به داخل سالن جلو گیری کنید.راه حل بعدی واکسیناسون کل پرنده ها در مقابل بیماری می باشد. تقویت غذای گله و استفاده از جیره سهل البلع و شستشوی محیط با مواد ضد عفونی کننده  و پاکسازی مداوم محیط از فضولات از روش های موثر جهت پیشگیری از بیماری می باشد.

 

بیماری نیوکاسل

علایم:

آبریزش بینی، اختلالات تنفسی، خرخر، عطسه های سوتی، نفس نفس زدن، تنفس با منقار باز، افسردگی، تشنگی، بی اشتهایی، فلج، لرزش عضلات، چرخش به پشت یا به شکم، غلت زدن از علایم ظاهری این بیمای می باشد. تولید تخم به سرعت کاهش می یابد، پوسته تخم مرغ نرم و رنگ پریده است، اسهال سبز، فلج پاها و بال ها، پنومونی بینایی، سرفه، سستی و پایین افتادگی بال ها، چرخش به دور خود و عقب عقب راه رفتن، رقیق و آبکی بودن سفیده تخم ها ، عقب راه رفتن پس از نوشیدن آب از دیگر علایم این بیماری است. 

پیشگیری و درمان:

اولین و بهترین روش در پیش گیری از بیماری رعایت الزامات بهداشتی، تمیز نگه داشتن محیط و پاکسازی مداوم فضولات و ضد عفونی کردن پرندگان می باشد، از واکسیناسیون نیز جهت پیشگیری از بیماری می توان کمک گرفت، این کار به سه روش انجام میشود: مخلوط کردن واکسن با آب اشامیدنی، اسپری کردن آن و یا تزریق عضلانی. که بهترین روش مخلوط کردن کردن واکسن با آب آشامیدنی پرنده می باشد. از آنتی بیوتیک ها نیز جهت درمان این بیماری میتوان کمک گرفت.

 

بیماری آنسفالومیلیت

علایم:  

این بیماری با سن پرنده رابطه عکس دارد یعنی هر چه پرنده بالغ تر باشد، احتمال نفوذ ویروس در بدن پرنده کمتر است. بر همین اساس، جوجه های تازه به دنیا آمده بیشترین خطر را متحمل می شوند. از مهم ترین علایم این بیماری ضعف جوجه ها پس از خروج از تخم و گیجی پرنده می باشد. این گیجی پرنده تا حدی می تواند پیشرفت کند که پرنده نتواند تعادل خود را هنگام راه رفتن حفظ نماید، به همین دلیل پرنده علاقه ای به حرکت نداشته و بیشتر بر روی مفاصل خرگوشی خود می نشیند. در نهایت با پیشرفت بیماری پرنده فلج شده و در اثر تشنگی یا گرسنگی از بین می رود.

پیشگیری و درمان: 

چون این ویروس از طریق مدفوع دفع می شود و تا مدت ها در بیرون از بدن موجود زنده می تواند زنده بماند، پس برای جلوگیری از این بیماری، همواره محیط را از فضولات پاکسازی کنید و پرندگان و محیط را ضد عفونی کنید. جهت جلوگیری از انتقال بیماری به نطفه ها، باید پرنده مادر را از راه آشامیدنی یا تزریقی واکسینه نمود. پرنده های بیمار را در محلی جداگانه نگهداری کنید تا از مرگ انها بر اثر تشنگی، گرسنگی یا له شدن جلوگیری شود.

 

بیماری مارک

علایم:  

مارک یک بیماری عصبی است که اعصاب بلدرچین را مورد حمله قرا می دهد. در صورت ورود این بیماری به بدن پرنده باید سه هفته منتظر ماند تا علائم بیماری بروز کند. از علایم این بیماری فلج شدن گردن، بال ها و پاها می باشد که پرنده دیگر نمی تواند سرپا بیاستد و در زمانی که روی زمین است یک پای خود را عقب و پای دیگر خود را جلو نگه می دارد و بال هایش به صورت آویزان می افتد. در حالت شدید علائمی مانند عدم تعادل، فلج شدن یک طرفه یا دو طرفه بدن پرنده، لاغر شدن شدید در اثر از دست داد اشتها و سرانجام مرگ میتوان اشاره کرد.

پیشگیری و درمان: 

رعایت اصول بهداشتی، ضد عفونی کردن محیط و پاکسازی مداوم محیط از فضولات از روش های عمومی پیشگیری می باشد، در مرحله بعد باید تمام پرندگان را در مقابل بیماری مارک واکسینه نمود. این بیماری ویروسی بوده و درمان خاصی را نمی توان برای آن پیشنهاد کرد، در جهت کمک به بهبود وضعیت پرندگان بیمار، انها را سایر پرندگان جدا کنید و با تقویت غذای آنها و تهویه مناسب هوای محیط، حفظ رطوبت نرمال از مرگ آنها جلوگیری کنید.